Πήγαμε στον χορό των Ηπειρωτών με
μία αίσθηση νόστου…
Ένας νόστος που έχει να κάνει με την
ανθρωπιά, με την χαρά στη ζωή και την έκφραση. Ένας νόστος που έχει να κάνει με
την παρέα και με την πραγματική επικοινωνία σαν ζεσταθεί η ψυχή μας και νιώσει
οικεία. Αυτόν τον νόστο αναζητήσουμε προχθές βράδυ Σαββάτου στην πόλη του
Ντίσελντορφ, εκεί στο ενοριακό κέντρο του Αγίου Ανδρέα.
Πήγαμε εκεί, σοκαρισμένοι από όσα
λίγες ώρες πριν είχαν συμβεί στο Παρίσι με την αίσθηση ότι στην τυφλή και
μισαλλόδοξη βία και το σκοτάδι μόνο ένα αντίδοτο υπάρχει η χαρά της ζωής και το
φως. Ένα φως που έχει να κάνει με την αγάπη για ότι κανείς, έχει να κάνει με το
μεράκι σου, τον πόνο που κουβαλάς μέσα σου και τον μετουσιώνεις σε δημιουργία,
σε πράξη, σε δράση, σε χορό.
Κάπως έτσι βρεθήκαμε στη φθινοπωρινή γιορτή του Συλλόγου Ηπειρωτών Ντίσελντορφ «ΔΩΔΩΝΗ», κάπως έτσι παρέα με παρέα ανταμώσαμε όλοι Ηπειρώτες και μη, φίλοι από παντού σε ένα γλέντι με άρωμα Ελλάδας, σε ένα γλέντι όπου χαλαρά και όμορφα αναπνέαμε μια αύρα ευφορίας.
Χαλαρά και όμορφα υπό τους ήχους της
ορχήστρας του Τρύφωνα Αναστασίου ξεκίνησε η βραδιά με το φιλοξενούμενο
χορευτικό από τον όμορο σύλλογο Ηπειρωτών του Βούπερταλ που λίγους μήνες
ενεργοποιήθηκε ξανά για να δώσει ανάσα, φωνή και έκφραση στους Ηπειρώτες της
περιοχής. Έτσι οι δύο σύλλογοι με χρόνια ιστορία και ανοιχτή την πόρτα
συνεργασίας ξαναντάμωσαν ανοίγοντας την χορευτική παράσταση αυτής της βραδιάς.
Χαλαρά και όμορφα ακολούθησε το μικρό χορευτικό του συλλόγου Ηπειρωτών Ντίσελντορφ με χορούς και μικρούς χορευτές από όλη την Ελλάδα. Με σκέρτσο και μπρίο κέρδισαν επάξια τα βλέμματα του κοινού όπως και το θερμό χειροκρότημα του για να ακολουθήσει χορευτικό τμήμα εφήβων, αφού προηγουμένως κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης του Παρισιού.
Ήταν η στιγμή όπου ένα χορευτικό με
την ορμή της νιότης έδωσε την απάντηση στις ανησυχίες που κουβαλούσαμε μαζί μας
εκείνη την βραδιά. Πως απαντάς στη φόβο και την βία; Απαντάς με το κεφάλι ψηλά,
με χορό και κυρίως με αγάπη και πάθος για τη ζωή και αυτό το πάθος, αυτό το
χαμόγελο, αυτό το κέφι και αυτήν την ενέργεια σκόρπισαν τα παιδιά σε όλη την
αίθουσα από άκρη σε άκρη ξεσηκώνοντας τον κόσμο, απογειώνοντας την διάθεση μας,
δημιουργώντας μια αίσθηση μαγείας.
Κάθε βήμα, κάθε κίνηση και κάθε φιγούρα μας ταξίδεψε, κάθε ψαλίδι και λύγισμα κάθε στροφή του μικρού Λέανδρου χορεύοντας πάνω στα ποτήρια την παπαδιά, μας ξετρέλανε, βάζοντας στον ρυθμό ενός αρχέτυπου σκοπού που μας ήθελε όλους εκεί να γλεντάμε αδελφωμένοι μέχρι το τέλος αυτής της εξαίσιας βραδιάς, η οποία πραγματικά μας ταξίδεψε αγγίζοντας την ψυχή μας βάζοντας μας στην αίσθηση του ονείρου που ακόμα μέρες μετά κρατεί και φωλιάζει στην καρδιά μας.
Εμείς ως διοίκηση του συλλόγου ευχαριστούμε
από καρδιάς όλους τους φίλους και τα μέλη που μας τίμησαν με την παρουσία τους
αυτή την βραδιά, τους καλεσμένους μας όπως τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδος στο
κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας κ. Γρ. Δελαβέκουρα που παρά το βαρύ
πρόγραμμα του μας τίμησε με την παρουσία του, τους αιδεσιμότατους του Ι.Ν Αγίου
Ανδρέα πατέρα Ιωάννη και πατέρα Θεοφάνη που πάντα πλαισιώνουν τις προσπάθειες
μας, τον Ηπειρωτικό Σύλλογο Βούπερταλ και το χορευτικό του που ανταποκρίθηκε
στην πρόσκληση μας, στα παιδιά των χορευτικών τμημάτων μας και τους γονείς που
κάθε Κυριακή βρίσκονται στο πλευρό μας, τους εθελοντές δάσκαλους που εμφύσησαν
το πάθος τους και την αγάπη για τον χορό στα παιδιά, όλους όσους άφησαν φίλους
και παρέες και εργάστηκαν αφιλοκερδώς για την επιτυχία της εκδήλωσης, τους
χορηγούς που μας υποστήριξαν οικονομικά, την ορχήστρα Τρύφωνας που πλαισίωσε με
το ίδιο πάθος την βραδιά, τους συνεργάτες μας στο service και στην ψησταριά και στις καθαριότητες και κάθε έναν ξεχωριστά για τα
θερμά λόγια που ακούσαμε και που μας δίνουν κουράγιο και ενέργεια να
συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας ο σύλλογος να γίνει ένας φορέας διατήρησης της
πολιτιστικής μας ταυτότητας και ένας φορέας που θα παράγει πολιτισμό στην πόλη
του Ντίσελντορφ.
